|

898.Mam miejsce w niebie

Billy Graham w książce „Hope for the Troubled Heart” opisuje historię dziesięcioletniego chłopca Russella Davisa, któremu życie nie szczędziło cierpienia. Przez ostatnie cztery lata Russell walczył z nowotworem. Pewnego dnia ponownie wrócił do szpitala, i wtedy napisał do przyjaciela wzruszający list: „Drogi Braine! U mnie wszystko bez większych zmian. Przebywam obecnie w szpitalu i czuję się dobrze, chociaż jestem trochę śpiący. Wiem, że się smucisz z powodu mojego stanu zdrowia, proszę cię, nie martw się za bardzo. Jeśli będziesz miał czas, i jeśli przyniesie ci to wewnętrzną ulgę, to możesz mnie tu odwiedzić. Kiedy umrę, co nastąpi wkrótce, nie martw się za bardzo, ponieważ ja mam specjalne miejsce w niebie. Szybciej niż się spodziewam ty także przyjdziesz do nieba, bo tysiąc lat na ziemi jest jak jedna minuta w niebie. Wiem, że gdy odejdę będziesz tęsknił za mną. Przyjmij to ze spokojem, tak jak to zrobiłeś po śmierci swojego wujka. Moja mama da ci coś z moich rzeczy, abyś zawsze pamiętał o mnie. A zatem nie martw się za bardzo. Kochający cię Russell”. Trzy dni później Russell poprosił o odrobinę wody i powiedział: „Mamusiu, kocham cię. Tatusiu, kocham cię” i odszedł do domu swego Ojca w niebie. Taką historię