824.Unikaj pijaństwa

„Pijany nie umie rozsądnie szafować swymi słowami. Jak dom ze wszystkich stron otwarty, narażony jest na zakusy wroga, tak jest i z umysłem pijanego, otwartym i rozrywa­nym przez zgubne żądze. Pijaństwo nie jest niczym innym, jak zdradą idei, nieszczęściem, z którego się śmieją, chorobą, z której sobie urządzają igraszki. Pijaństwo jest świadomie wybranym opętaniem, pijaństwo jest zaciemnieniem umysłu, pijaństwo jest pozbawieniem się rozsądku i zarzewiem żądz cielesnych. Pijacy są bardziej zwierzętami, niż same zwierzę­ta. Dlaczego? Oto mówię: zwierzę zaspokaja swe pragnienie według potrzeby i nie przekroczy jej nigdy. Natomiast ludzie – istoty rozumne – szukają nie uśmierzenia pragnienia, lecz utonięcia (w winie) i własnej ruiny. Jak przeładowany okręt wnet ulegnie rozbiciu, tak i człowiek, gdy przekroczy granice potrzeby i do żołądka włoży zbyt ciężki ładunek, straci rozsą­dek i poniży ludzką godność” (Święty Jan Chryzostom).