1126. Subiektywność osądów

Chrystusowe ostrzeżenie przed osadzaniem dotyczy przede wszystkim osobistych ocen dokonujących się w sercu człowieka, które prawie zawsze zabarwione są subiektywizmem. Bohdan Zawadzki w rozprawie „Wstęp do teorii osobowości” pisze: „Kiedy ktoś inny robi coś długo – jest powolny, ale kiedy ja coś robię długo – jestem sumienny. Kiedy ktoś inny nie robi czegoś – jest zbyt leniwy, jeśli ja nie robię tego – jestem zbyt zajęty. Kiedy ktoś inny robi postępy i czyni coś, czego mu nie kazano – przekracza swoje kompetencje, ale kiedy ja to robię – to jest inicjatywa. Kiedy ktoś inny przekroczy jakieś zasady etykiety – jest niegrzeczny, ale kiedy ja pominę parę tych zasad – jestem oryginalny. Kiedy ktoś inny robi coś co dogadza szefowi – jest lizusem, natomiast kiedy ja robię to samo – to współpracuję. Kiedy ktoś inny osiąga sukcesy – z pewnością miał szczęście, lecz gdy ja coś osiągam – Boże! Jak ciężko musiałem się napracować”.