|

1093. Godność królewska.

Czternastowieczny angielski poeta w utworze „Perła” przedstawia mężczyznę, który opłakuje jedyną, przedwcześnie zmarłą dwuletnią córeczkę. Codziennie odwiedzał ogród, gdzie był grób ukochanego dziecka i tam pogrążony w rozpaczy nie zauważał, jak mija czas. Pewnego razu miał wizję. Zobaczył rzekę, a za nią piękny ogród pełen kwiatów. Pośród kwiatów siedziała piękna młoda kobieta. Była to jego córka. Wyrzucała mu, że niepotrzebnie rozpacza, gdy tymczasem ona raduje się niebem. Wyjaśniła mu, że jest teraz królową nieba. „Jak to możliwe?” – zapytał ojciec. Tak jak Maryja w mocy i miłości Boga jest królową, podobnie wszyscy zbawieni w niebie, z łaskawości Boga otrzymują te godność. 

Chrystus Król jest Panem nieba i ziemi. Każdy, kto zbuduje w swoim sercu, w swojej duszy tron temu Królowi będzie miał również udział w tej godności.